از کتاب باز

اگر که آدمیان، کوه اقتدار شوند

در آسیاب زمان، مشتی از غبار شوند

در آسیاب زمان، مشتی از غبار شوند

مسافران همه پنهان و آشکار شوند

بسا هنوز نپیموده راه را چو شهاب

به زاد و میر، شتابان تر از شرار شوند

بسا درخت تناور که در فصول زمان

برای اوج سخن غرق برگ و بار شوند

بسی زشعر وشرف در گذارگاه زمان

چوکوه در دل تاریخ استوار شوند

امید گفت: دومصرع که این دو گوهر ناب

سزد به دفترایام ماندگار شوند

رسیده ایم من و نوبتم به آخر خط

نگاه دار جوان ها بگو سوار شوند
+شعر از جنابِ اخوان ثالث

پی نوشت: از روزِ آخرِ کاری- دمی آرامش و سر خلوتی- به دنبال خبری از سمتی دیگر- احساس متضادِ خواستن و نخواستن

#پادکست کتاب باز با حضور نویسنده عزیزم، هوشو جانم